Het jaar 2018 is gevallen. Voor sommigen enkel een viercijferig nummer, maar niet voor Korea. Het zal zonder twijfel een van de belangrijkste jaren uit de geschiedenis van het Koreaanse ijshockey worden. Met de winterspelen gehouden in het eigen land (PyeongChang) zal Korea voor het eerst deelnemen aan het ijshockey toernooi.

"Ik zat in de zaal toen IIHF-voorzitter René Fasel verkondigde dat wij een ticket kregen voor de Spelen," zegt een zichtbaar geëmotioneerde Paek. "Ik was verguld en bijna in tranen. Het was altijd al mijn droom om iets voor het Koreaans ijshockey te betekenen. Dat ik ze nu naar de Olympische Spelen mag leiden is fantastisch."

Na de vreugde kwam de realiteit. Korea staat momenteel 23e op de wereldranglijst en speelt op het derde niveau. De vraag hoe Korea zich staande moet houden tegen toplanden als Canada, Amerika, Rusland en Zweden is opeens een reële vraag.

"Ik heb geen invloed op winnen of verliezen maar ik kan er wel voor zorgen dat de spelers hard werken en in welk systeem ze spelen," weet Paek. "Ik kan je verzekeren dat de mensen een hardwerkende en competitieve Koreaanse ploeg zullen zien in 2018."

Volledig in lijn met de Olympische gedachte van meedoen is belangrijker dan winnen, zal Paek niet mikken op medaillewinst. In plaats daarvan hoopt hij dat de spin-off na de Spelen de sport verder omhoog zal brengen in Korea.

"Zodra Koreanen een sport geaccepteerd hebben, zullen ze deze volledig steunen. Je zag dat eerder met langebaanschaatsen en short track en hopelijk zal ditzelfde scenario zich voltrekken met ijshockey na de Spelen en kunnen we van daaruit verder bouwen," zegt de hoopvol gestemde ex-NHL speler die nog wel ruimte ziet voor verbetering.

"We moeten echt meer spelers in Korea gaan krijgen," weet Paek. "Er is veel jeugd maar er zijn niet genoeg teams en competities waardoor een groot deel afhaakt na hun 13e jaar."

Om dit te bewerkstelligen zal er samenwerking moeten plaatsvinden tussen veel mensen en organisaties maar Paek richt zich vooral op het educatieve aspect wat traditioneel gezien een belangrijke rol speelt in de Koreaanse sport. Het high school- en universiteitssysteem heeft al vele Olympische medaillewinnaars voortgebracht en kan ook benut worden voor het ijshockey.

"Scholing is erg belangrijk voor mij. Ik geloof er heilig in dat als je goed onderlegd bent op school je dit ook mee het ijs op neemt. Het Koreaanse schoolsysteem is echt goed voor atleten en helpt ze met allerlei zaken rondom het ijshockey, zodat het sportieve deel hier niet onder lijdt maar tevens de schoolprestaties op een hoog niveau houdt. Nu is het belangrijk tot overeenstemming te komen met alle partijen en de juiste mensen om de tafel te krijgen. In het algemeen proef ik een positieve sfeer en geloof en ambitie in Korea om de volgende stap in het ijshockey te zetten."

Maar voordat het zover is wil Paek vooral zien dat zijn team consistent gaat presteren.

"We hebben de klasse en een goede groep spelers, alhoewel het er niet heel veel zijn. Het is van groot belang dat we geen jojo worden en elk jaar promoveren om het jaar er op weer te degraderen. Als we meer consistent kunnen worden met onze prestaties, dan biedt dat een stabiele basis om op verder te bouwen."

Een andere pijler voor goede resultaten is de steun vanuit familiaire kring.

De 48-jarige kan uit ervaring spreken want hij is nog altijd dankbaar voor de steun die zijn ouders hem gaven toen Paek begon met ijshockeyen. 

Zijn band met het Koreaanse ijshockey heeft ook een grote link met zijn ouders. Het was tenslotte zijn vader die Paek in 1982 meenam naar Korea wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van de Jim Paek Hockey School en veel meer.

"We deden van alles in die tijd. Van het regelen van equipment tot het bouwen van ijsbanen. Er was zelfs een Jim Paek hockey league, die enkele succesvolle teams voortbracht. Mijn vader heeft fantastisch werk geleverd om dit alles in goede banen te leiden."

Paek: "Vandaag de dag kom ik nog geregeld mensen tegen die me vertellen dat ik ze gecoacht heb op de middelbare of hogere school. Deze personen zijn inmiddels zelf vader en dat doet me realiseren hoe lang ik al betrokken ben bij het Koreaanse ijshockey."

Kort voordat het team het vliegtuig naar Europa nam ter voorbereiding van de wereldkampioenschappen is er nog een familiedag georganiseerd. Een evenement waarbij de spelers hun ouders, broers en zussen, vrouwen, vriendinnen en kinderen mee naartoe konden nemen. Het bleek een doorslaand succes waarin ouders voor het eerst de schaatsen onderbonden om zelf te proberen te ijshockeyen.

"Ik was echt positief verrast door het grote aantal mensen dat kwam opdagen die dag. De team staff heeft fantastisch werk geleverd door deze dag te organiseren," geeft Paek toe. "Als ik zie hoe deze ouders hun zonen en dochters steunen dan is dat ongelofelijk. Ze tonen ware interesse in de sport terwijl traditioneel toch altijd de school voorop stond. Sport is nu ook volledig geaccepteerd naast een opleiding. Dat was echt nieuw voor mij om mee te maken."

Paek, die zelf een vader en familieman is, wil zelf ook beter worden. "Ik zou graag een betere vader en man willen zijn. De afgelopen twee maanden ben ik onderweg geweest en ben ik er niet voor mijn vrouw en kinderen kunnen zijn. Ze doet het fantastisch door twee rollen op zich te nemen. Mijn zoon speelt nu in een ijshockeykamp en mijn dochter doet aan volleybal. Hoe mijn vrouw dat allemaal geregeld krijgt is werkelijk niet te bevatten en geeft me een schuldgevoel."

Hij heeft goede hoop dat zijn familie zich snel bij Paek in Korea kan vestigen. "Ze zijn mijn grootste supporters en zonder hen is het moeilijk mijn werk goed te blijven doen."

Ze zullen hem zeker toejuichen tijdens alle wedstrijden van Korea in PyeongChang in 2018.

Het moment dat Paek de hal in stapt voor de eerste wedstrijd van Korea zal hij zich misschien in de arm knijpen om er zeker van te zijn dat dit geen droom is maar werkelijkheid.